In een gesprek dat ik met iemand had online, werd ik me bewust van het feit dat niet alles van wat ik schrijf helemaal begrepen wordt door iedereen. Iemand met wie ik sprak, zei op een gegeven moment tegen me dat ik overkwam als een Satanist. Dit frustreerde me, want ik wil zo niet gezien worden. Satanisten zoals die bestaan op de wereld, geloven dat Satan de god van deze wereld is. Ze aanbidden zichzelf. Ze moedigen kwaad aan, behalve voor jou, en doen aan moreel relativisme. Satan = Saturnus, en de god van de elite. Het is ook Jehova/Yahweh, de god van de Christenen en Joden, en Yaldabaoth, de tirannieke god uit de gnostiek en wellicht ook Allah, de god van de Islam, wat een vertakking is gecreëerd vanuit het Vaticaan.
Wat ik in mijn teksten probeer duidelijk te maken is dat concepten als Lucifer, Satan, Antichristus, Vader, Zoon en Heilige Geest, niets anders zijn dan mentale toestanden in de menselijke geest. Een manier van dealen met je eigen emoties/instincten en die van anderen.
Voel je jezelf wel eens groeien van liefde of aanmoediging? Dat is Lucifers werk, dit is dus expansie met liefde, en dit is de juiste plaats voor Lucifer’s kracht. De juiste plaats voor Satans kracht is het tegenovergestelde van Lucifer, dus compressie met angst, welke gegenereerd kan worden door oppositie. Dit hoeft geen verlammende angst te zijn, maar kan gewoon ‘ontzag’ zijn, het besef dat er iets is wat groter is dan jij!
Sommige mensen zijn meer van het groeien met liefde en kunnen zo erg groeien van liefde, dat ze trots worden, en ijdel, en fanatiek/overgevoelig/impulsief. Je zelfliefde slaat dan door.
Je kunt echter ook te ver ineenkrimpen van de negatieve gevoelens van een ander: het ontzag dat je hebt voor die persoon is dan zo groot, dat je geen zelfliefde meer kan voelen. Het is een staat van verharding, lafheid, gehoorzaamheid en zelfhaat.
De heersende machten proberen het volk te polariseren. Dat wil zeggen: zodat ze doorslaan naar één kant. Naar de kant van Lucifer (conservatieven), of naar de kant van Satan (progressieven). Dit is de gezwarte staat van innerlijke alchemie. In Satanisme en Luciferianisme is deze gezwarte staat doel op zich, denk aan het linkshandig pad en het rechtshandig pad. Soms wordt gezegd dat het linkshandig pad de kant van het kwaad is. En het rechtshandig pad de kant van het goede. Christendom wordt dan bijvoorbeeld als rechtshandig gezien. En Luciferianisme of Satanisme als linkshandig. Maar ik wil het anders benaderen. En zie het linkshandig pad als Satanisch en het rechtshandig pad als Luciferisch. En het zijn allebei uitersten, die doorslaan. Goed zijn kan namelijk ook doorslaan naar de ‘kwade’ kant, in de zin dat je niet meer ingrijpt wanneer er kwaad plaatsvindt om je heen en je denkt dat je de wereld verandert door maar te blijven mediteren, want ‘je gedachtes creëren de werkelijkheid’ en meer van die new-age onzin. Als je begrijpt dat ‘goed’ ‘kwaad’ creëert van gelijke sterkte, en ‘kwaad’ ‘goed’ creëert van gelijke sterkte, dan zul je tot de conclusie komen dat je beide kanten in jezelf nodig hebt. Maar ze kunnen dus allebei doorslaan. Hoe voorkom je dat dan? Dat doe je door ze allebei te balanceren.
Lucifer, Satan, en Antichristus zijn dus mentale toestanden, maar ze zijn tegelijk ook reële entiteiten, die werken voor deze verschillende groepen, die als doel hebben om jouw ontwikkeling te katalyseren (te versnellen dus). Zij nemen lichamen over van mensen en vanuit daar oefenen ze invloed uit op de wereld. De Lucifer en Satan groepen zijn voor het grootste deel gewoon mensen zoals jij en ik, want deze krachten zijn dus toestanden in de menselijke geest, die alle mensen in zich hebben.
Je kunt dus groeien met liefde. Dit kun je balanceren door begrensd te worden en deze grenzen te leren omarmen met liefde. Dit is Lucifer’s terrein. Dit kwaad is in principe irreëel. En ‘moraliteit’ is dus de sleutel om de Luciferische entiteiten te omarmen.
Vervolgens kun je groeien met boosheid. Dit kun je balanceren door zelf boosheid of beter gezegd, afwijzing over je heen te krijgen en het te leren omarmen met liefde. Dit is Satan’s terrein. Ook dit kwaad is in principe irreëel. En ‘begrip’ is dus de sleutel om deze Satanische entiteiten te omarmen.
Als iemand zowel Lucifer als Satan met liefde kan omarmen en te veel waarheid spreekt, dan worden meestal mensen in z’n omgeving overgenomen om hem te dwingen om naar buiten te treden. Dit is het terrein van de Antichristus. Dit gaat over het kunnen verdragen van heftige afkeuring of dreiging met dodelijk geweld. De sleutel om deze entiteiten te benaderen, is dus dat je je schaduw inzet voor het goede, en ze confronteert door het produceren van werken, zoals de Christus in jou zou doen.
De kwade entiteiten voeren dan de druk op door deze persoon en z’n omgeving te bedreigen, zodat hij zich volledig toelegt op deze verantwoordelijkheid. Juist deze kwaadaardige behandeling, en er goed mee omgaan, is de enige manier voor de mensheid om naar het volgende niveau te gaan!
In volgorde van kwaadaardigheid is Lucifer dus het minste kwaad, dan Satan, en dan de Antichristus. Wie ongevoelig is geworden voor Lucifer en Satan, en beide kanten balanceert/integreert, en dus de Christus in zichzelf laat ontwaken, kan dus worden bedreigd door de Antichristus. De mensheid is hier op Aarde om zich te ontdoen van kwaadaardigheid. En door het juiste te doen, kan hij zowel de Luciferische als de Satanische entiteiten bevrijden van hun lot. Zij zijn hier op Aarde neergezet, omdat het hen de vorige cyclus niet gelukt is om zich te ontdoen van het kwaad in zichzelf of voldoende bij te dragen om de wereld van het kwaad te ontdoen. Maar als de mensheid leert om hen met liefde te omarmen en de giften van de invloed van deze entiteiten gebruikt, dan zal het kwaad van deze entiteiten goedgemaakt worden.
De top van de Antichristusgroep geeft bevelen aan z’n linkerhand (Lucifer) en aan z’n rechterhand (Satan). De Christusfiguur balanceert Lucifer en Satan en krijgt dan deze Antichristus tegenover zich, waarmee hij tweerichtingsverkeer onderhoudt, op deze manier: Afbeelding. De Antichristus is dus te sturen door de Christus-figuur, die de drie-eenheid achter zich heeft staan, de hoogste God van deze wereld (lees mijn artikel: Engelen en demonen). Iemand die overgenomen is door een Antichristus-entiteit, kan ook een positief of negatief Luciferische rol vervullen, of een positief of negatief Satanische rol. Deze 4 rollen zijn de 4 elementen: aarde, vuur, water en lucht. De entiteiten uit de 3 groepen hebben allen tegelijk de vier elementen in zich.
Ik vermoed dat de 3 modaliteiten in astrologie (de hoofdtekens, vaste tekens, en beweeglijke tekens) ieder een terrein van deze kwade krachten weergeven. De hoofdtekens zijn dan van Lucifer, de vaste tekens van Satan, en de beweeglijke tekens van de Antichristus. Zij bevatten alle drie 4 sterrenbeelden, voor ieder element één. Wie perfect de 12 sterrenbeelden in zichzelf integreert, ontgrendelt als het ware het 13de sterrenbeeld, die wel Ophiuchus genoemd wordt, de Drakentemmer. Je bent dan perfect opgewassen tegen het leven op Aarde.
Ik zag deze Afbeelding voorbijkomen. Heel veel seriemoordenaars hebben als sterrenbeeld een beweeglijk teken. Dat is het terrein van de Antichristus, en gaat over het dealen met dodelijk geweld. Mijn vader is ook boogschutter en hij heeft me helaas op emotionele wijze vermoord, nog voordat ik het kon handlen. En het lijkt er dus op dat je gedrag sterk beïnvloed wordt door het sterrenbeeld van je ouders, en je eigen sterrenbeeld. Althans, dit bepaalt voor een groot deel de wisselwerking van de karakters en de uitdagingen die je krijgt.
De persoon die mij satanisch vond overkomen, heette Richard Simonite, had mij eerst toegevoegd op Facebook, en we hadden een chatgesprek gehad. De volgende dag vroeg hij hoe het ging, en heb ik hem eerlijk geantwoord dat ik me op dat moment niet prettig voelde. Later heb ik nog gereageerd op een post van hem. Daarop heeft hij me verwijderd en een nieuw Facebook-profiel aangemaakt onder dezelfde naam. Met dit soort dingen krijg ik dus te maken. Het zijn mensen die gestuurd worden om even een kleine interventie te doen, of me op de één of andere manier te manipuleren, en dan zijn ze weer weg. Meestal zijn ze heel positief en van liefde en licht, maar kunnen ze niet met negativiteit omgaan. De enige manier die ze hebben om met negativiteit om te gaan, is om het buiten zich te laten, en het af te weren. En daarmee polariseer je duidelijk naar één kant. Terwijl het juist de uitdaging is om zowel positiviteit als negativiteit binnen te kunnen laten, maar het negatieve te gebruiken in dienst van het positieve. Op die manier wordt een goede balans bereikt.
