We zijn weer een aantal weken verder, en het getrigger gaat gewoon door. Mijn overgenomen vader vraagt zich af, “of monsters eigenlijk bestaan?” Waarop hij zelf het antwoord geeft: “Ik denk dat ze bestaan!”, proberend om mij bang te maken. Waarop m’n overgenomen moeder het heeft over Dolfje Weerwolfje, een kinderboek, en zich afvraagt of ik dat wel eens gelezen heb. Ik word steeds ongevoeliger voor dit soort flauwekul, al is het nog altijd freaky als je ziet dat je familie zich niet als je familie gedraagt. Verder heb ik op Facebook een oude vriendin op een profielfoto met haar mond wagenwijd open gezien, precies zoals de kloons in de film ‘Assimilate’ (2019) die de geest van de originele versies van zichzelf als het ware opzuigen, met deze wijd geopende mond. Dus ze houden weer briljant de spiegel voor. Dus of deze meid is ook overgenomen in de loop van de tijd, of het is één van de zovelen die beïnvloed wordt in haar gedrag door negatieve entiteiten, die misschien af en toe in haar lichaam springen. Een bizar verschijnsel is het, dat is iets wat zeker is.
Mijn vorige artikel eindigde ik met een alinea waarin ik praat over iets wat me opviel op Twitter. Luciferische vrouwen die constant bezig zijn om je indirect te triggeren. Iedere keer wanneer ik iets post, komt er een hoeveelheid berichten over me heen, van één dame in het bijzonder, die precies de spiegel voorhoudt, en de bal terugspeelt. Ik heb dat in het verleden ook één of twee keer gedaan, maar ik houd er niet van: het wordt automatisch een soort strijd, merk ik. Vorige week weer meerdere zulke berichten, nadat ik net mijn vorige artikel had gepost, dat wat me opviel aan deze vrouwen, aanhaalde. Deze dame is met dat getrigger begonnen. Zoals ik in het vorige artikel al zei: het zijn Luciferische mensen die je naar Verlichting willen triggeren. Of ze dat nu naar iedereen richten, of specifiek aan mij, daar ben ik niet zeker van. Maar het is steeds heel toevallig nadat ik iets heb gepost. Verlichting is bij mij niet mogelijk, omdat er bij mij een ongelooflijke blokkade zit, die door trauma’s is veroorzaakt, en ik daardoor niet veranderbaar meer ben. Als je me vorig jaar meemaakte, verzette ik me juist tegen de coronaschapen, dat zijn de Satanische mensen. Nu pas ik mezelf aan met een mondkapje, terwijl ik dat eigenlijk niet wil, omdat ik niet opgewassen ben tegen opmerkingen die ik over me heen krijg. Om iedere keer maar mensen tegenover me te hebben, is doodvermoeiend. Ik zit zo in elkaar dat ik altijd wel iets van mezelf ontken, wat voor behandeling ik ook krijg en hoe ik daar ook van leer. Verstandelijk weet ik het allemaal wel, maar gevoelsmatig is het gewoon drie keer niks. Die dame op Twitter post dan een tekst als “Shine so bright, that it burns their fuckin’ eyes”. Precies zoals ik haar ook weer beschrijf: ze straalt te hard naar mijn idee, en naar die kant gepolariseerde mensen worden aangetrokken hierdoor, en dan krijg je automatisch een soort club met net zo hard stralende mensen, die zichzelf als heel groot zien (‘goden’ en ‘godinnen’), en willen dat anderen ook net zo groot zijn, en dan wordt het gewoon agressief, terwijl je ondertussen praat over liefde en licht. Compleet belachelijk natuurlijk!
Toch kan ik op mijn beurt daar wel wat van gebruiken. Ik straal juist helemaal niet meer door m’n trauma, maar niet zo erg, dat ik de liefde ben verloren. Ik hou nog steeds van alle mensen, zo ook van deze dame, al denkt ze volgens mij dat ik haar haat. Ik volg haar nu niet meer, want het constant getriggerd zijn door haar, word ik heel moe van. Ze laat constant zien in haar teksten, dat het haar niks kan schelen, als je er niet tegen kunt. En de ene keer wordt er dan gezegd: “Je haat datgene in mij, wat je zelf niet bent!” En de andere keer wordt er door een ander gezegd: “Dat wat je in mij bekritiseert, dat ben je eigenlijk zelf!” Compleet hilarisch, al die mensen die een ander denken te begrijpen en van die spirituele triggers posten. Dus het lijkt me goed om gewoon voor mezelf te kiezen en de waarheid te blijven zeggen. Vooral het indirecte van al dat getrigger is niet mijn ding. Ik heb daar veel te veel van gehad, heel mijn leven! Het is toch een kwetsbare plek die ik heb. Maar als ik een keuze moet maken wat mijn type mensen zijn, dan zijn het toch de mensen die het gezicht van God zien in al hun medemensen, ook als ze je oppositie zijn. Dat betekent niet dat je geen kritiek op ze kan hebben, maar dan uit je het gewoon direct, al moet je je daar wel comfortabel genoeg voor voelen.
Er is een middenweg mogelijk waarbij je je agressie integreert. Dat betekent dus dat je de beleving van die agressie NIET verliest, maar WEL de agressieve schijt aan anderen en alle andere schadelijk effecten, zoals bijvoorbeeld de wens om een ander z’n ogen te verbranden met je opgepompte uitstraling! Die middenweg die daar vrij van is, is wat ik ambieer! En dat is wat ik deze wereld ook zeer sterk toewens!
Het tegenovergestelde van het ene kwaad, is het andere kwaad. Luciferische mensen krijgen oppositie van Satanische mensen, maar ook van de dienaren van Christus, al zullen die laatste de confrontatie zonder haat aanpakken. Lucifer wordt soms ‘goed’ genoemd en Satan ‘kwaad’ (soms ook andersom) maar de waarheid is dat ze allebei kwaadaardig zijn, maar Satan net een tandje sterker dan Lucifer. Ze dienen allebei liefdevol geconfronteerd te worden en dat is dan ook wat ik zal blijven doen in mijn artikelen! Het is direct bedoeld voor diegene die zich aangesproken voelen.
De Twitterdraak uit mijn vorige artikel stelde ook dat het begrip ‘zonde’ niet bestaat. En aan de ene kant kan ik er inkomen dat ie dat zegt, omdat het voor veel mensen als een gevangenis voelt om naar hun eigen gedrag te kijken. We zijn allemaal op een bepaalde manier beschadigd, wat er voor zorgt dat we tot acties overgaan die als ‘zonden’ bestempeld kunnen worden. Maar ik vind alles goedpraten niet de juiste manier om daarmee om te gaan. We moeten altijd blijven streven naar een toestand waarin je zo weinig mogelijk fouten maakt en ze zo mogelijk corrigeert, maar ook zo weinig mogelijk het gevoel hebt dat je in een gevangenis zit. Die toestand bestaat! En ik weet hoe je die toestand bereikt. Het is mij niet gelukt om dat te bereiken, maar ik weet wel precies waar dat aan ligt. Het gaat erom dat je de druk op iemand alleen kan laten toenemen als iemand voldoende lang z’n huidige staat beleefd heeft. En zo leer je iemand steeds iets meer handlen. Te grote stappen ineens maken, zorgt absoluut voor trauma.
Ik was vroeger erg bang voor gehandicapte mensen. Lichamelijk of geestelijk gehandicapt. Ik vond het doodeng. De laatste tijd kijk ik juist wel eens interviews met gehandicapte of misvormde mensen, gewoon om te zien hoe ze omgaan met de beperkingen die hun handicap met zich meeneemt. Dat is toch wel heel inspirerend. De Luciferische mensen hebben het altijd over expansie en ze voelen zich vaak nergens toe verplicht, en willen ontsnappen aan de beperkingen die soms worden opgelegd door het leven. Ze willen mensen triggeren, zodat zij net zo expanderen als dat hen is gelukt, want, laten we het positief bekijken: zij gunnen jou deze vrijheid ook. Dat er überhaupt mensen worden geboren met ziektes en handicaps is een bewijs dat het leven niet alleen vrijheidszoekende expansie is, wat meer om het hebben van rechten draait, maar dat je ook plichten hebt, (in het geval van je gehandicapte kinderen, om voor ze te zorgen, ook al is dit een grote taak, die niet altijd leuk is). Deze gulden middenweg tussen rechten en plichten die je hebt, is dé weg om te bewandelen. Dat is de weg waarin je je plichten doordrenkt met passie en dus leert te houden van deze plichten. En het is de weg waarbij je je rechten doordrenkt met rationele kalmte, en verantwoordelijkheid.
In mijn artikelen heb ik nooit zo vaak over ziekte gepraat, maar Rudolf Steiner beschrijft het zo: De kwaadaardige Luciferische entiteiten proberen ons t e verleiden tot kwaadaardig gedrag. En goedaardige entiteiten hebben ziektes en de dood geïntroduceerd om te zorgen dat wij dit kwaad als het ware van ons af kunnen schudden. De kwaadaardige Satanische entiteiten proberen ons ook te verleiden tot kwaadaardig gedrag. En goedaardige entiteiten hebben het concept van ‘karma’ geïntroduceerd om er voor te zorgen dat je dit kwaad ook van je af kan schudden. Dit is belangrijk, omdat je dan ondanks misstappen die je begaat, toch stappen vooruit kan zetten in je ontwikkeling. Het geeft je de mogelijkheid om misstappen te corrigeren en het zorgt ervoor dat je niet in algehele dwaling ten onder gaat. Het volgende artikel, getiteld ‘You are sovereign!’ (PDF) van Cameron Day bekijkt het begrip ‘karma’ van een andere kant. De schrijver van dit artikel praat over ‘Lords of Karma’, entiteiten die je eindeloos willen laten reïncarneren en je een schuldgevoel aanpraten door het levensoverzicht als je dood gaat. Ze zouden kwaadaardig zijn en ons eeuwig in de schuld houden. Je soevereiniteit claimen zou de manier zijn om los te breken uit de eindeloze reeks van incarnaties. Ook David Icke gelooft niet dat Aarde een leerweg is, maar juist een grote boerderij waar negatieve aliens levenskracht extraheren uit mensen, die ze gebruiken om zichzelf te onderhouden. Toch geloof ik dat het in zekere zin allebei waar kan zijn, en dat alles draait om de manier waarop je het zelf benadert. En dan kies ik toch voor de wat mooiere benadering die het Grote Plan eer aandoet.
De Luciferische zondeval was bedoeld om de mens een onafhankelijkheid van z’n schepper mee te kunnen geven in z’n ontwikkeling. Of anders gezegd: het vermogen om vrij te zijn. Dat is de gift van Lucifer. Maar de hartstochten en begeertes van Lucifer, zorgen er ook voor dat de Satanische entiteiten op de mens in kunnen werken. Die werken van buiten naar binnen. En zijn het karmische gevolg van de Luciferische entiteiten. Satan is de vader van de leugen, en probeert een mens te verleiden tot een materialistisch beeld van de werkelijkheid, wat een verkeerde interpretatie is. Maar gebalanceerd met Lucifer, zorgt hij voor de nodige kalmte, rationaliteit en gezonde weerbaarheid. Beide entiteiten nemen dus giften met zich mee. En beide dienen met liefde omarmd te worden.
Met Pinksteren herdenken we dat de Heilige Geest naar de mensheid toegezonden werd met de symbolische vurige tongen die uit de hemel neerdaalden. Deze Heilige Geest is niets anders dan Lucifer, de lichtdrager, die het licht van Christus draagt, en jou die vrijheid geeft, waarmee je wat de Christus heeft gedaan op de berg van Golgotha kan doorgronden. Daarmee worden de Luciferische entiteiten in het vuur van het Christendom gereinigd, en zal alles wat is gezondigd tegen de aarde en de mensheid omgevormd worden van zonde tot weldaad, volgens Rudolf Steiner.
23 mei 2021, Eerste Pinksterdag. Zou het de dag zijn dat het Licht het over gaat nemen van het Donker? Wie weet?
Ik wens een ieder fijne pinksterdagen!
