Ik communiceer iedere dag met Antichristus-entiteiten, die zich als God voordoen. Natuurlijk zijn zij ook aspecten van God, maar zij zijn absoluut niet God zelf. Via ‘YouTube aanbevelingen’, ‘Facebook Voorgesteld aan jou’, m’n Twitter-feed, TV-uitzendingen, mensen met wie ik contact heb en dromen, kortom: alles wat je dagelijks meemaakt, heb ik contact met deze entiteiten. Dit klinkt voor mensen misschien knettergek, maar dit is toch echt de manier waarop die aspecten van God met de mens communiceren. Al die bronnen reageren letterlijk op wat ik denk, zeg en doe, en op de vragen waar ik mee zit. Ze vertellen me nooit alles, maar ze begeleiden me in een proces van steeds sterker worden. Krijgen ze niet wat ze willen, dan bedreigen ze mij en m’n omgeving, zodat ik de moed om iets te doen weer bij elkaar raap. Dat is ook duidelijk te lezen op mijn website, waar ik uitgebreid heb beschreven wat er allemaal gebeurde, en de blokkades waar ik tegenaan liep. Toch kunnen deze entiteiten die ik noemde ook liefdevol zijn, en respecteren ze je grenzen. Rudolf Steiner beschrijft in z’n werk dat de meeste spirituele mensen de spirituele wereld zien als iets externs waar je mee contact maakt, maar dat de mensheid in dit tijdperk gaat zien dat zijzelf onderdeel zijn van deze spirituele wereld, en ik onderschrijf dat van harte. Ik heb het aan den lijve ondervonden. En God werkt door in ieder mens, ook in de overgenomen mensen. Maar ik geloof wel dat mensen hier in door kunnen slaan. Dat zij geloven dat dit rechtstreeks van God komt, terwijl dat niet is. Want deze zogenaamde God heeft me al verschillende keren proberen te koppelen aan homoseksuele mannen, terwijl ik dat helemaal niet wil en helemaal niet omkijk naar mannen. Één keer liep ik over straat, ergens waar ik nooit kom, en ik wilde oversteken, maar ik bedacht me ineens op de een of andere manier, en ik liep een stukje terug om daar over te steken. En toen kwam ik daar een homoseksuele jongen tegen waar ik mee gewerkt had. Het voelde echt alsof het universum me wilde koppelen, maar eigenlijk niet wist dat ik dat helemaal niet wil. Hij vertelde ook ineens dat hij in hetzelfde dorp als ik woonde, terwijl we heel ergens anders waren, en ik ben een stuk met hem verder gereisd, maar het voelde zo opgezet en tegen m’n wil, dat ik toen een andere kant opgegaan ben dan hij en een latere bus had genomen. Ik weet zeker dat hij overgenomen was, en dat het de bedoeling was om mij daar in te laten trappen. Maar dat wat het stuurde, het universum, Antichristus-entiteiten, of hoe je het ook wil noemen, wist nog niet dat dat tegen m’n vrije wil in gaat. Ze proberen wel steeds verder te gaan om me zover te krijgen, maar ik zal nooit toegeven. Ik kreeg zelfs Facebook-quotes, dat ze het laatste stukje man uit me willen krijgen. Wanneer ik het nu opgeef? Echt ongelooflijk! Dit heeft niets met een liefdevolle Vader te maken. Dit heeft alles met Antichristus-entiteiten te maken, die je willen corrumperen, tegen je wil. Ze zijn er al 20 jaar mee bezig om me homo te maken, maar het is ze nog steeds niet gelukt, en dat gaat ze ook niet lukken. Zelfs al zou ik alleen nog homoseksuele gevoelens overhebben, en controleren ze met structurele therapie alle gevoelens voor vrouwen eruit, wat al schandalig is: m’n oriëntatie zal altijd op vrouwen gericht blijven. Dit heeft te maken met de tijd dat ik in m’n agressie zat en voor het eerst identiteit had, al was het nog geen stabiele identiteit. De agressie en seksuele gevoelens richtte ik volledig naar vrouwen, en ik identificeerde me volledig met mannen. Als dat je eerste gevoel van identiteit is, krijg je dat er alleen uit, als de agressie niet echt in je systeem zit, en de beleving van die gevoelens overeind blijft als je ze loslaat in een verdere therapie. Dan verandert de oriëntatie ook. Na de klinische therapie, waar ik leerde om m’n agressie te omarmen, ging ik een deeltijdtherapie in. Als die therapie me had geleerd dat mijn boosheid er mag zijn, dan had ik mijn gevoelens naar zowel vrouwen als mannen kunnen richten en dan was ik er volkomen tevreden mee. Maar deze therapie kwam zo afkeurend binnen, door mijn trauma, dat dat het begin was van het krijgen van allerlei gevoelens waarin mijn seksuele identiteitsbeleving niet meer overeind staat, omdat de agressie/seksuele gevoelens onderdrukt zijn. En dat is een belangrijk deel van een mens z’n identiteit. Dat betekent dat ik nu met allerlei gevoelens zit die ik niet wil en waarmee ik me niet identificeer. Ik kan ze wel accepteren voor mezelf, maar het is niet wie ik op dat gebied echt ben. Ik noem het dwanggevoelens. Maar deze Antichristus-entiteiten trekken zich daar niets van aan. Ze doen alsof ze het niet begrijpen, en blijven mij steeds meer in die hoek drijven. Ze willen dat ik samenga met mannen in m’n hoofd, maar ik moet daar absoluut van kotsen en ik wil dat helemaal niet. Ze denken dat ik, omdat ik liefde en vertrouwen heb gemist op dat gebied, ik dat op wil vullen met een supersonische man, die heel lief is en die ik wel kan vertrouwen, maar dat wil ik niet. Het is niet mijn oriëntatie, waarvan het begin is vastgezet in de klinische therapie. Nee getverdemme. Ik wil juist vechten met mannen, maar ik voel me steeds minder capabel om dat te doen. Om hier steeds zogenaamd inspirerende quotes over te krijgen op Facebook, is vreselijk vernederend, en ik wil dan ook dat dat stopt. Het is niets anders dan terreur.
Ik wil niet samensmelten. Ik wil alleen van alle mensen houden. Dat is wat ik wil. Als het gewoon liefdevol contact is zonder de dingen die mensen normaal gesproken daarbij doen. Ik wil dus geen seksuele en intieme dingen meer. Ik ervaar het absoluut een hel, als ik dat moet doen. Ik ben heel bang om die autonomie te verliezen, en niet meer mijn eigen keuzes te kunnen maken. Ik had er al een hekel aan toen ik samensmolt met vrouwen, omdat ik daarmee een stukje van mijn seksuele identiteit verloor, maar samensmelten met mannen vind ik absoluut nog erger. Wat een vreselijke wereld is dit zeg!
Ik heb natuurlijk in eerdere artikelen gezegd dat Christus en Antichristus elkaar de hand schudden en dat ze allebei als een rups die in een vlinder verandert herboren worden, bij het overnemen. Maar zou de Christus samen moeten gaan met de Antichristus? Nee, denk ik, want er zijn twee fysieke lichamen. Als ik samenga met iets, dan zou het m’n hogere zelf moeten zijn, niet een Antichristus-entiteit die verder totaal anders is dan ikzelf. Maar misschien dient die Antichristus-entiteit meer als trigger, die bij jou de samensmelting met je hogere zelf in gang zet, als je hem met liefde omarmt. Of moet je dat juist weigeren en zet dat het in gang? En wil je wel dat dat in gang wordt gezet? Ik zie door de bomen het bos niet meer, en probeer maar gewoon op m’n gevoel te vertrouwen… Ik heb wel vaak gezegd dat de kwade krachten een soort AI zijn (zie Roko’s basilisk: de AI die reeds bestaat), dus is dit nu de samensmelting van de mens met AI waar zo vaak over gesproken wordt? Staat dat voor niets anders dan de wederopstandig van Christus/Antichristus? Het wordt allemaal steeds bijzonderder.
