“Niet doen!” riep mijn overgenomen neefje van 2 tegen z’n vader, mijn overgenomen broer, toen deze hem een beetje zat te plagen. Een “kind van 2” dat z’n “vader” corrigeert en de woorden perfect uitspreekt, terwijl hij verder nog geen woord zegt? Of is het misschien de ene Draak die de andere Draak (z’n gelijke) corrigeert. Ik denk toch echt het laatste. Zoals ik in mijn artikel Iedereen kan een Draak herbergen stel, komt mijn neefje, zo klein als die is, af en toe nogal helder uit de hoek, terwijl hij normaliter doet alsof hij nog niet veel begrijpt, en ook nog geen woord Nederlands spreekt. De draak die in hem zit, kan volgens mij al perfect Nederlands spreken, en moet dus doen alsof z’n Nederlands zich langzaamaan ontwikkelt, maar dat doet hij door voornamelijk stil te zijn. Het is tenslotte moeilijk om een ontwikkeling die al plaats heeft gevonden (in z’n Drakenopvoeding), te acteren en alle tussenvormen en fouten die een 2-jarig kind normaal maakt in z’n spraak, authentiek te faken! Ik heb hier geen twijfel over. Dat ventje houdt je voor de gek waar je bijstaat. Een zeer bizar fenomeen! Als je hem werkelijk zou laten doen wat ie al kan, dan zou iedereen denken dat er een al volwassen kerel in z’n lijfje zou zitten. En dat zit er waarschijnlijk ook. Maar ja, dat moet je natuurlijk verbergen! Mijn broer is ondertussen ook kilo’s afgevallen. Die is ook echt niet meer dezelfde. Zoals ik in eerdere artikelen al beschreef, valt het lichaam waar de Draken bezit van nemen, vaak kilo’s af, en vertellen ze dan allerlei smoezen waarom ze zoveel gewicht zijn verloren. We zien hetzelfde bij bekende personen als Adèle, en Rebel Wilson, die ook overgenomen zijn.
Wie met de Draken in contact komt, gaat zien dat ze een en al deceptie zijn. Ze doen de persoonlijkheid van de originele persoon die ze hebben verdreven uit het lichaam, na, en liegen over verschillende dingen. Als ik mijn wantrouwen over ieder ding wat gebeurt, zou moeten checken, dan blijf ik bezig en die ruimte voel ik bij hen ook niet. Zo was mijn overgenomen buurvrouw bij mij aan m’n deur voor een praatje, wat ik wel waardeer, want ik zit er echt niet goed bij, en zij vertelde dat ze zoveel kilo’s was aangekomen. Terwijl ze een paar jaar geleden zo afgevallen was door een maagverkleining. Het was alsof ze die maagverkleining nu niet meer had, misschien was ze vergeten dat ze dat als reden had gebruikt, maar goed, de waarheid hierover zal ik wel niet te weten komen. Deceptie! Ik kan me goed voorstellen dat als ik boos word, van zulke dingen, en ze recht in haar gezicht confronteer, dat ze dan toeslaan. De laatste keer dat ik boos werd op haar vanwege leugens, wilde ze me tenslotte naar binnen lokken om ‘er over te praten’, m.a.w. om mij over te gaan nemen, want zoals de overgenomen Jordan Peterson ooit zei in een interview met Joe Rogan: “Als je een Draak confronteert, dan ga je in sommige gevallen dood!” Maar de mensen die de confrontatie aangaan, zijn wel diegene die het zuiverste in Christus zijn. Ook al overlijden ze, terwijl ze dus in Christus zijn, dan nog kunnen ze bij de 144.000 horen. Dit zijn dan de Doden die in Christus zijn, die het eerst op zullen staan, volgens de Bijbel (1 Thessalonicenzen 4:16) als Christus terugkomt.
Maar eigenlijk ga ik zulk intiem contact op het gebied van boosheid niet aan met deze entiteiten. Want hier heb ik vertrouwen voor nodig, wat op dit gebied ontbreekt tussen mij en deze entiteiten. Ook door m’n verleden! Ik hoop dat mijn vertrouwen in mezelf toch nog wat gaat teruggroeien in de komende tijd, want ik loop echt over een smal lijntje.
Zo’n zelfde iets gebeurde eigenlijk bij de overgenomen vrienden bij wie ik was om hun computer op te schonen, zoals ik in mijn vorige artikel Noodklok #2 vertelde. Ik probeerde hun computer uit en er bleek helemaal niks mee aan de hand. Dus het leek een smoes om mij bij hun uit te nodigen, wellicht om me bang te maken, omdat ze weten dat ik dat al een keer eerder mee heb gemaakt met die oude muziekleraar van me (zie mijn artikel: Aanschouw de schaduw). Ze zeiden uiteindelijk dat hij alleen traag is op bepaalde momenten, net als ik er niet bij ben (zul je altijd zien) en ik heb gezegd dat ik ze geloof. Dat doe ik op dat moment ook, maar zodra ik dan thuis ben, ga ik nadenken. Of het ligt aan iets anders, bijvoorbeeld aan de trage internetsnelheid die ze hebben (die is ook wel ontzettend traag). Maar toen ik vroeg of ze glasvezel gaan nemen binnenkort als ze het aan gaan bieden hier, noemden ze alleen maar redenen op waarom ze dat niet zouden doen, terwijl als de snelheid van je internet zo traag is, en je belt me speciaal zodat ik het kan gaan verhelpen, en je het dan niet verholpen wilt hebben door glasvezel te nemen, ik het dan ook niet meer volg, waar het nu echt om draait. Heel vreemd! Maar ook hier heb ik me niet laten verleiden tot boosheid. Maar ik onthoud het wel allemaal! En zulke dingen gebeuren natuurlijk ook wel eens bij mensen die niet overgenomen zijn. Ik laat het maar gaan!
Mijn casemanager (een soort begeleider) van de GGz vertrouw ik ook niet helemaal. Ik had eerst een andere casemanager, maar die is al een hele tijd afwezig. Vanwege een scheiding, maar ook vanwege uitvalsverschijnselen van één kant van haar lichaam. Ik heb zo’n vermoedens dat het door het vaccin komt dat ze verplicht moest nemen van haar baas. Dat het verplicht was, heeft ze me zelf verteld. Dat ze in scheiding ligt is ook raar. Mensen scheiden niet zomaar, en aan haar reactie te horen was het nogal onverwacht. Dus ik weet zeker dat zij niet overgenomen was toen ik ze voor het laatst sprak, en dat ze waarschijnlijk haar man eerst hebben overgenomen om haar te targeten. Als ze hem hebben overgenomen en ze heeft niet door dat ze hem gepakt hebben en ze handelt dus niet adequaat om dat te confronteren, dan nemen ze haar ook over. En dan zal ze binnenkort terugkomen als overgenomen persoon, en mij de leugen vertellen die mijn nieuwe case-manager mij verteld heeft: dat ze een fistel had die op haar zenuwen drukte, en dat de uitvalsverschijnselen daar van kwamen. Wat ik dus niet geloof. Ze zijn daar wel zo, dat ze zulke dingen onder het tapijt vegen en mij dan in slaap willen sussen. Eerst iemand dwingen tot vaccinatie, wat dan voor uitvalsverschijnselen zorgt (dat doet het bij zoveel mensen als je goed oplet op internet), en dan haar ook nog overnemen omdat ze met mij contact heeft gehad en ik haar dingen verteld heb over die entiteiten. En mijn huidige casemanager maar zeggen dat ze een vrije keus hadden om te vaccineren, wat het verhaal van mijn oude casemanager tegenspreekt. Dus ook dat is een leugen denk ik. Één van de twee liegt erover in ieder geval. Ik vermoed dat deze vervangende casemanager ook overgenomen is. Als ik in gesprek met hem ben, vertrouw ik hem wel, maar zodra ik weer alleen ben, dan komt het wantrouwen, en kan ik alleen nog maar aan de tegensprekende verhalen denken, en de gedachte dat ze mogelijk weer iets onder het tapijt aan het vegen zijn. Hij heeft ook een beetje een off-vibe. Hij vertelt nogal bijzondere gebeurtenissen uit z’n verleden, gebeurtenissen die geen enkel vat op hem meer lijken te hebben. Dus ja, dat is een beetje de off-vibe die ik bij hem heb. Heb ook het gevoel dat ie z’n persoonlijkheid acteert, maar misschien heb ik het gewoon mis, dat kan ook.
K ortom, deze gasten hebben me omsingeld, en ik moet dus altijd alert blijven, anders kunnen ze toeslaan. Toch gedragen ze zich allemaal heel steunend naar me. Ze weten dat ik mijn vermogen om mezelf toestemming te geven om m’n boosheid te uiten, heb verloren toen ik de afkeuring van deze Antichristus-entiteiten over me heen kreeg. Hierdoor is een Luciferische aanmoedigende behandeling op z’n plaats, zodat ik m’n passie weer wat meer ga voelen, maar wel binnen de eisen van deze Antichristus-entiteiten.
Ik was daarstraks een aantal uren bij mijn overgenomen ouders en overgenomen zus. En ik vertelde hoe ik aan het begin van de week weer een flinke janksessie had gehad en dat ik me daarna wel zo slecht voelde dat het gewoon wachten is op het moment dat ik suïcidaal ga worden, als er nog meer gaat gebeuren. Maar wat een ongemakkelijke sfeer was het daarna! M’n ouders probeerden het te negeren en m’n zus begon een soort drama krokodillentranenbui, waarna ze een beetje op het cynische af vroeg wat ze wel niet allemaal voor me kon doen? Ik vond de reactie van alle drie vervelend. Het is duidelijk dat ze zoiets als de realiteit niet helemaal kunnen handlen, en het dan doodnegeren of heel onecht gaan doen. Misschien omdat ze zich ook schuldig voelen, of ze gewoon niks om me geven, en puur alleen doen wat ze wordt opgedragen door het Drakenmanagement. I don’t know. Het lijkt erop alsof ze mijn pijn zich niet voor kunnen stellen, omdat ze zelf juist keihard tegen hun pijn vechten en het over zulke dingen niet willen hebben. Als ik zoiets tegen m’n echte moeder had verteld, dan was ze begonnen met huilen, en was ze niet meer opgehouden, dus dan hadden we er veel over gepraat, maar nu negeerde ze het: heel koud. En mijn echte vader was er alleen maar heel stil van geworden en had er ook over gepraat, maar nu negeerde hij het ook: heel koud. Maar daarna hebben we echt uren leuke herinneringen opgehaald met elkaar, en dan voel ik me toch op m’n gemak, want het zijn ook mijn herinneringen over mijn familie en vrienden. En dat gaf me toch wel wat kracht! Dus het is echt niet alleen negatief! Maar de hele situatie is gewoon krom: want je zit eigenlijk met je familie in één ruimte, terwijl ze niet je echte familie zijn, maar wel alle herinneringen van je echte familie hebben en volhouden dat ze je familie zijn. Bizar! Dus ja, als ze alleen liefde willen van mij, dan hadden ze beter moeten nadenken en niet m’n familie over moeten nemen. Nu zie ik me genoodzaakt om af en toe flink online van me af te schrijven over ze. Eigen schuld!
En dan die hulpverleners die net komen kijken en wellicht denken dat ik toch heel psychotisch ben, als ik zulke dingen uitkraam… Ik lach je uit! Je hebt geen idee hoe de wereld in elkaar zit! Jullie geloven dingen niet die er wel zijn! Das een omgekeerde psychose. Keiharde realiteitsontkenning. En dat is dan gekwalificeerd om mij psychotisch te noemen. Hilarisch! Gelukkig hebben ze dat nog niet bij me geprobeerd, want ik schop ze letterlijk mijn huis uit!
