Soms laat ik wel eens een reactie achter op Youtube-berichten, bijvoorbeeld omdat ze me irriteren. Zo kwam ik onder een video, waarvan de maker in de video praat over dat hij niet weet wat nu eigenlijk de echte naam van de Schepper is, de volgende reactie tegen:
St Jo: Yhuh, Yahuah, Yod Hay Uau Hay. Yahusha, Yod Hay Uau Shin Ayin. Do a little research, humble yourself.
Deze combinaties van woorden komt men wel vaker tegen. Het zijn posts van mensen die menen de echte naam van de Schepper te weten, en ze weten ook precies hoe je het uitspreekt, en zalig is iedereen die bijeenkomt in deze naam (m.a.w. zij zelf dus, en iedereen die dezelfde namen in z’n mond neemt). Ik heb zelf niet echt het onderzoek gedaan naar deze namen, omdat ik iedere keer dat ik er tegenaan loop en het probeer te onderzoeken, overspoeld wordt met andere uitspraken van deze namen. Yah, Yahuah, Yahusha, Yashua, Yehoshua, Yaheshua enzovoort, waarbij er nog een verschil is tussen de naam voor de Zoon, en die voor de Vader. Het blijft me allemaal gelijk. Deze mensen, herhalen deze namen vaak om zeker te zijn dat ze als man van God aan gezien worden in het contact met anderen en zijn op de één of andere manier gerustgesteld als een ander ook deze namen gebruikt. Dat zijn volgens hen de echte mensen van God. Oh wee, als je gewoon Yahweh gebruikt of nog erger in hun ogen: Jezus Christus. Zo’n zelfde discussie kwam ik wel eens tegen over de naam van de Heilige Geest in het Engels: Holy Spirit of Holy Ghost. Als je Holy Spirit gebruikt ben je blijkbaar kwaadaardig, en als je Holy Ghost gebruikt dan ben je van God. Wat een onzin! Volgens mij kan het God helemaal niet schelen wat voor naam je aan Hem en aan al die concepten geeft. En als het Hem kan schelen, dan klinkt ie niet echt als een God, maar eerder als een kleinzerig mens. Ik raak er ook steeds meer van overtuigd dat de hoogste Godheid die aan de bron van alles staat (de Drie-eenheid), geen kwaad bevat, en dat Yahweh of Yahuah, Yod Hay Uau Hay, Yahusha, Yod Hay Uau Shin Ayin, of hoe je Hem dan ook wilt noemen, een van de vele lagere Goden is op de ranglijst, zoals ik in mijn artikel Engelen en Demonen ook benoemde. Of dat deze verhalen in het Oude Testament op zijn minst toch corrupties zijn. Als je werkelijk waar de verhalen uit het Oude Testament leest, en nog positieve gevoelens op kunt brengen voor Yahweh, dan is er toch wel iets goed mis met je. Wil je zo’n God dienen? En naar de mond praten? Omdat ie je anders door midden klieft? Die massa’s gelovigen die ‘trouw’ en ‘loyaal’ aan God zijn, uit angst voor z’n toorn. Het is heel satanisch werkelijk! Hoe weet je zo werkelijk zeker dat hij jou niet op keiharde manier straft? Je hebt blijkbaar geen moeite om het anderen toe te wensen? Of ga je er vanuit dat je het verdiend hebt, als je wordt gestraft? Een mens hoeft het niet per se te verdienen om gestraft te worden. Als je iemand moet straffen, dan ben je eigenlijk al te laat met ingrijpen. Voor die tijd dien je je grenzen duidelijk te maken en als je daar vroeg genoeg mee begint, dan zal iemand daar gewoon naar luisteren. En zo niet, dan verbind je er consequenties aan. Als een lagere God als Yahweh ons zo graag wil beoordelen, door ons eerst in het diepe te gooien met de gedachte: zoek het maar uit, om daarna op het eind het grootste deel van de mensheid weg te vagen in een soort Dag des Oordeels, dan moet ie ook maar eens toegeven dat ie ons danig verwaarloosd heeft. Bah! En die Christenen die maar obsessief bezig zijn met Z’n naam en die bij iedereen in het gezicht duwen! De reacties onder sommige video’s staan er vol mee. En een likes dat deze reacties krijgen! Wat maakt je zo zeker dat God jou niet afwijst? Denk je dat als je maar zoveel mogelijk bij de Onderdrukker slijmt, dat ie je dan wel spaart? Als er iets is wat ik geleerd heb, in de afgelopen jaren, is dat liefde niet altijd wederzijds is. Je kunt een ontzettende liefde voor mensen hebben, maar de ander heeft daar ook een mening over. En zo geldt het geloof ik ook voor de God die men Yahweh noemt. Dat is geen God van onvoorwaardelijke liefde. Het kan zo maar zijn dat ie je niet mag. Als ik kijk naar hoeveel mensen op internet er vol van overtuigd zijn dat ze door God gered zijn of worden, of gaan promoveren naar 5D, dan is dat bijna de halve wereld. Konden ze mij deze zekerheid maar geven, want ik ben er absoluut niet zeker van dat Yahweh mij een toffe peer vindt, als Hij überhaupt de macht heeft. Ik kan je zo een lijst geven van dingen die ik in mijn leven de volgende keer anders zou doen. Wat dat betreft leer ik altijd vlak nadat er iets gebeurd is. Ik zou zoveel meer kunnen doen dan wat ik doe en maak zoveel fouten. Waarom zijn al die mensen onder video’s zo ontzettend zeker, dat ze gered zijn, gered worden of in hun laatste incarnatie zitten, nogzoiets, of naar 5D gaan promoveren, wat dat dan ook moge betekenen. En ze wrijven het er zo bij je in. Ik vind het helemaal niets! Ik heb me er in eerdere artikelen ook wel enigszins schuldig aan gemaakt, maar ik kom er van terug.
De persoon die de bovengenoemde reactie achterliet op die YouTube video zei nog meer: hier is het gesprek dat we hadden:
St Jo: Yhuh, Yahuah, Yod Hay Uau Hay. Yahusha, Yod Hay Uau Shin Ayin. Do a little research, humble yourself.
Jerald Bittle: Dumb answer.
St Jo: @Jerald Bittle: Yahusha, Yod Hay Uau Shin Ayin, I am your deliverer.
Jesse Musson: Does it matter what His name is? This Yahuashewamashiyuhashiesfruitsalad people come up with, is starting to annoy me. Please provide a link to the research, so I can research this unimportant question. Maybe it’ll change my mind!
St Jo: @Jesse Musson: it only matters to the Qodesh.
Jesse Musson: @St Jo: I’ll wait for the link then. Can’t find it on Google. Google does not like word salad. I only hear Christians spout the same dogma over and over and them thinking they are somehow holier than someone else. It’s sickening! Maybe it’s you that needs to humble himself.
St Jo: @Jesse Musson: google Yahusha.
Jesse Musson: @St Jo Thanks, was already googling it!
St Jo: @Jesse Musson: shalom, Baruk Haba bashem Yahuah. Blessed is he who comes in the name of Yahuah.
Jesse Musson: @St Jo: I can imagine people coming in the name of Yahuah while they’re actually lying. Therefore it doesn’t matter what name you come in, it matters what you’re state of mind it is behind it! I have seen more than 15 different pronunciations of these same names, and all these people think they’re right and their brother is evil for using another name. It just doesn’t matter!
St Jo: @Jesse Musson: good luck with that.
Het is echt bezopen hoe dit soort mensen redeneren. Ze helpen je op geen enkele manier om dichter bij God te komen, ze produceren werkelijk niets, en, het enige wat ze doen is zichzelf op de borst kloppen, waar jij bij staat. Wie moet er dan humble zijn? Deze figuur noemt zich ook nog St Jo waarbij St voor Saint staat. Mijn hemel. Hoe kún je het zeggen over jezelf. En dat terwijl je de Grote Onderdrukker blind trouw bent. Sorry, maar ik kan alleen trouw en loyaal zijn aan iemand, wanneer Hij geen aandeel heeft in het kwaad op de wereld en daar echt bovenstaat en toeziet als een échte Vader, die je laat opgroeien in liefde, en waarvoor je écht ontzag ontwikkelt, juist door z’n rechtvaardigheid als hij je confronteert. Maar wie niet opgroeit met zo’n Aardse vader, kan ook ver verwijderd raken van God de Vader, en dan zijn er harde manieren om je tot de orde te roepen, dat is indirect de taak van de kwade entiteiten op deze wereld. Maar de Vader zou vrij moeten zijn van kwaadaardige daden. De sc hrijvers van het Nieuwe Testament hebben duidelijk proberen te maken wat het echte Evangelie inhoudt, en dat dat niets te maken heeft met de oude moorddadige verhalen die je veelal in het Oude Testament aantreft. De Yahweh uit het Oude Testament gedraagt zich wat mij betreft als een echte Antigod, gericht op vernietiging van de mens, tenzij je Z’n kont kust, en dan kan ie nog uithalen.
Sowieso is het niveau van de meeste Christenen zeer laag. Het komt er meestal op neer dat als ze het niet met je eens zijn, ze dan zeggen: “Jij bent kwaadaardig! Kom tot inkeer!” Waarop de ander een Bijbeltekst quote! En zegt: “Nee, jij bent kwaadaardig! Kom tot inkeer!” En dat zonder bewijs van kwaadaardige daden; enkel maar op basis van gedachten en op basis van wat iemand gelooft. Maar ondertussen gebruiken ze gerust kwaad om hun eigen kinderen gehoorzaam te maken! Alsjeblieft dominee, verkracht haar maar even, dan komt ze wel tot inkeer! Moet ik meehelpen? En vegen dat dan onder het tapijt. Houden het vooral binnenkamers. Totdat het kind later een flinke persoonlijkheidsstoornis ontwikkelt en iedereen het resultaat kan zien van wat er gebeurd is. Het is zo walgelijk, en het komt zo veel voor. Als het je niet lukt om je kind gehoorzaamheid te leren en je overgaat tot geweld of seksueel misbruik om de gehoorzaamheid alsnog te bereiken, dan ben je toch wel het toppunt van een loser. Meestal is het niet luisteren van een kind gewoon verdediging tegen jouw onredelijkheid of onrecht dat je een kind aandoet, dat voelen ze haarfijn aan. Je hebt het dan al zo ver laten komen. Je bent dan al te laat. En ja, dan heb je een harde hand nodig. Maar die harde hand kan ook op een gecontroleerde manier plaatsvinden. Ik was altijd een ontzettende control freak. Dat kwam door angst. Als je daar mee te maken hebt als ouder, moet je er bovenop gaan zitten bij een kind (overdrachtelijk gezien), totdat de boosheid bij het kind vrijkomt, en hij z’n angst kan overwinnen. Dat duurt niet voor eeuwig. Het zal steeds beter worden. Dat is zorg naar je kind! Je hebt positieve bekrachtiging (Lucifer) en negatieve bekrachtiging (Satan), en voor allebei is een tijd en een plaats. Ze zijn allebei nuttig als een kind nog moet leren. Dat de negatieve bekrachtiging soms met lichte pijn gepaard gaat, hoort erbij. Dat is hoe een kind leert. Sowieso leert een kind alle dingen in de jeugd door het ervaren van ongemak en pijn. Maar hier geldt ook weer, dat de pijn te dragen moet zijn en aangepast aan de leeftijd. Dat is zeer belangrijk. Als een kind in z’n volwassen leven onafhankelijk wordt van deze positieve of negatieve bekrachtiging en ondanks deze verleidingen en straffen het juiste doet, dan bewandelt hij de middenweg, de weg van Christus. Al zullen veel Christenen tegen mij zeggen als ik hier over heb: “Je bent kwaadaardig, een valse profeet, kom tot inkeer. Bidt tot Yahuah!” Maar ten eerste bid ik niet om God om allerlei gunsten te vragen. Ik zou me rot schamen. En ten tweede: ik ben geen profeet. En ten derde: Je hebt geen idee wat kwaad is. Misschien moet je het eerst gaan bestuderen. Veel Christenen die streng in de leer zijn, zijn totale losgeslagen psychopaten die hun kinderen om het minste of geringste misbruiken om ze ‘tot geloof te brengen’. Geloof waarin? In een kwaadaardige Vader? Daar hebben we er al genoeg van, op deze wereld.
Een voorbeeld van zo’n trouwe gelovige die z’n kinderen africht door ze te slaan is Michael Pearl op Youtube, die een aantal boeken heeft waarin hij praat over het ‘trainen’ van kinderen. Waar dat vaak op neerkomt is, dat hij z’n kinderen uitdaagt om verkeerde dingen te doen, en ze dan met z’n riem slaat, om er voorgoed mee af te rekenen. Deze kinderen zeggen allemaal dat het hen tot een beter mens heeft gemaakt. Geen van allen zal vader Pearl corrigeren. Pearl zegt dat mensen die weigeren om hun kind af te ranselen, geen idee hebben wat het karakter van God is. Maar ik denk dat ik dat heel goed begrijp. Wie z’n kinderen slaat, en het goedpraat met de woorden dat het Gods karakter is, begaat een grote fout. Het is absoluut NIET nodig om je kind te slaan. Je bent 3x zo groot als je kind! Hoe haal je het in je hoofd? Een kind dat veilig gehecht is omdat hij geleerd heeft dat z’n grenzen gerespecteerd worden, en die uit vrije wil de wereld ontdekt, kan een uitdaging zijn voor ouders, dat geef ik zeker toe. Daarom is het ook belangrijk dat het kind geleerd wordt om de grenzen van de ouders ook te respecteren. Doet hij dat niet, dan dienen er, zoals ik al eerder in dit artikel zei, consequenties aan het gedrag verbonden te worden, die passen bij de leeftijd en de grootte van het kind. Dat moet je niet uit de weg gaan. Het opvoeden van het kind is een constante wisselwerking tussen het kind zijn gevoelens en de jouwe. Dat is wat gezond contact is. Wie slaat, maakt zich er te gemakkelijk vanaf. Sla een kind verrot, en je lijkt voor eeuwig een braaf kind te hebben, maar ik zeg je nu: als je het verkeerd toepast en het gaat mis, kun je grote tegenstand gaan verwachten als het kind ouder wordt, emotionele problemen krijgt, of simpelweg niet meer bang te maken is door pappie en mammie. Pearl en z’n vrouw hebben gehoorzaamheid hoog in het vaandel staan. De behandeling die ze hun kinderen en adoptiekinderen geven kweekt gehoorzaamheid aan autoriteit, ook als deze autoriteit ze pijn doet. En dat is niet per definitie een goede zaak. Je kweekt daarmee volwassenen die bij het zien van politiegeweld de politie niet confronteren, maar zeggen tegen de slachtoffers: “had je maar moeten luisteren!” Ze begrijpen niet dat het kwaad dat de politie doet niet per definitie op z’n plek is, en dat de politie net zo goed verantwoording af zouden moeten leggen. Autoriteit is niet per definitie gerechtvaardigd in z’n optreden, en als je een kind al bij de opvoeding de mogelijkheid afneemt om de ouders op fouten te wijzen, en hen te houden aan dezelfde regels als die voor het kind gelden (de 10 geboden?), dan gaat het mis. Je krijgt mensen die hun boosheid automatisch naar onderen richten, naar kleine kinderen, in plaats van naar de gevestigde orde, tja, en dat is precies wat de gevestigde orde wil, dan komen ze zelf weg met hun immorele daden. Zo worden problemen van generatie op generatie overgedragen!
Toch kan ik Pearl’s boek wel relativeren. Echt kwaadaardig is het nu ook allemaal niet, want hij brengt wel nuance aan. Maar Pearl’s boek in de verkeerde handen, kan rampzalige gevolgen hebben, want z’n teksten zijn als ze selectief opgevolgd worden door het verkeerde soort mensen, een recept voor misbruik en het goedkeuren van geweld. Er is in ieder geval een rechtzaak geweest waarbij een kind overleden was door het misbruik van ouders die het boek van Pearl aanwezen als verantwoording. Pearl is niet verantwoordelijk voor hoe ouders z’n boek opvatten, maar het is naïef om te denken, dat ze precies weten hoe hij het bedoelt. Bijvoorbeeld het advies om baby’s te laten huilen, zonder er naar toe te gaan, kan helemaal verkeerd opgevat worden. Het kan opgevat worden als nooit omkijken naar je kind en naar z’n behoeftes, waarop het kind z’n behoeftes weg gaat drukken en het gevoel krijgt dat niemand naar hem luistert. Dat kan niet meer het ‘trainen van je kind’ genoemd worden. Maar Pearl benoemt in z’n boek toch wel goed dat alle behoeftes vervuld moeten worden. Maar dat er grenzen zijn aan de aandacht die je een kind geeft, en dat is natuurlijk waar. Pearl benoemt ook dat je nooit de controle over je emoties moet verliezen, en dat je niet moet slaan uit boosheid of agressie. Tja, alsof slaan zonder agressie vredelievend is… Als een baby de moeder steeds in de tepel bijt, dan zul je als moeder toch moeten laten weten dat je daar niet van gediend bent, en het kind corrigerend toespreken. Pearl zegt dan, trek aan de haren van het kind, dan maak je het meteen corrigerend duidelijk. Hij maakt het dus weer fysiek.
Maar laten we ook niet overdreven naar één kant polariseren , en zeggen dat je nooit grenzen naar je kind mag hebben of boos mag zijn. Want dat is een vervelende andere stroom in de samenleving. Ouders die hun kind zo liefdevol mogelijk opvoeden en maar overladen met positieve aandacht, tot de kinderen zich het middelpunt van de wereld voelen, en constante aandacht nodig hebben. Dat is absoluut verkeerd! En moeders die het kind troosten als vader ze net gestraft heeft, wat zeer ondermijnend is voor het gezag van de vader, en het kind absoluut niets leert. Tenzij één van de twee de controle verliest en tekeer gaat tegen een kind, dan vind ik het maar heel normaal dat hij/zij niet gesteund wordt door de ander! Maar dit bespreek je niet waar het kind bij is.
Ja, je kunt zowel te lief zijn als te kwaad als ouder. En zo valt er nog veel te verbeteren. Voor de Zondeval trad Yahweh veel directer op naar de mensheid. We waren een soort veredelde dierentuin en iedereen luisterde naar Yahweh, altijd. Doordat het ontwikkelingsplan voor de mensheid gewijzigd werd en de Luciferische entiteiten de functie kregen om de passies en ongehoorzaamheid aan te jagen, die de mensheid uiteindelijk vrijheid en onafhankelijkheid van de Schepper zou opleveren, kwam de rol van Yahweh tijdelijk op de achtergrond. Toch is het nu, nu de mensheid de doelstellingen van de Zondeval heeft bereikt, zaak dat we de weg terugnemen naar de gehoorzaamheid die we voor de Zondeval onder Yahweh aan Hem hadden, met als belangrijk verschil dat het geen blinde gehoorzaamheid meer betreft, maar een helder weten wannéér je gehoorzaamt en wanneer niet. Kortom: tweerichtingsverkeer! En een beslissing om uit vrije wil voor Hem te kiezen en naar Hem te luisteren. En de vraag is, of Hij de Yahweh uit de Bijbel is…?
Omdat ik het goed vind om meerdere perspectieven aan te bieden, volgen hier nog wat video’s met kritiek op Christendom, zonder dat de baby met het badwater wordt weggegooid. Ik ben het niet overal mee eens, maar dat maakt niet uit.
Wie meer wil weten over nep-Christenen, moet vooral de volgende presentatie van Mark Passio bekijken. Hij is een anarchist, maar hij gelooft wel in God.
Fake-ass Christians - Deel 1
Fake-ass Christians - Deel 2
Ook kan ik van harte deze video van Johan Oldenkamp aanraden, een zeer gewortelde spirituele man, die niets gelooft, maar alles onderzoekt:
De echte geschiedenis van de kerk
In die laatste video zit een kleine test met 8 vragen. Hier volgen ze:
Straft God zondaars?
Zijn de Joden Gods uitverkoren volk?
Zond God z’n enige zoon als mens naar deze planeet?
Stierf deze man genaamd Jezus aan het kruis?
Zijn de Joden verantwoordelijk voor z’n dood?
Was z’n dood een boetedoening voor heel de mensheid?
Is de Paus de hoogste representatie op deze planeet van God’s autoriteit?
Is de Kerk belangrijker dan het Schrift?
Het antwoord op al deze vragen is, als je het gaat onderzoeken, volgens Oldenkamp: nee.
Ik laat het aan ieder om z’n eigen weg daarin te bewandelen! Ik zal zelf de rol van Christus niet zomaar ontkrachten. De Christus blijft model staan voor het ultieme goede, zonder hypocriete vroomheid en zonder een mietje te zijn die voor pijn wegrent. Al zouden die verhalen niet echt zijn gebeurd en is het allemaal allegorie, er IS een Christus-invloed geweest in het verleden die het absolute goedaardige middelpunt heeft gevormd van de twee extremen van Lucifer en Satan (Ahriman, zoals Rudolf Steiner hem noemt). Dat is wat ik uit mijn eigen ervaring herken. Het sluit recht aan op mijn psychologische staat. Dat is een innerlijk weten en kan bij mij niemand aan tornen. Ik heb in het recente verleden gemerkt dat veel dingen die ik had onderzocht en zeker wist, door de juiste vragen te stellen niet langer zo’n zekerheid zijn, en ik kan iedereen hetzelfde toewensen.
Iemand die heel goed de goede dingen uit de Bijbel filtert, is Alexandra, een alleraardigst voormalig cosplay meisje, die echt een plezier is om naar te luisteren, door haar kalme presentatie. In de video genaamd ‘Who is God, according to the scripture’, legt ze uit wie God volgens haar is. Haar andere video’s zijn ook het bekijken waard. Weer iets heel anders dan de twee mannen van hierboven. Ik kan meerdere perspectieven wat dat betreft waarderen, en het maakt mij niet uit wie er precies gelijk heeft, want het hangt altijd af van op welke informatie je onderzoek gebaseerd is. En je kunt alles constructief bekritiseren, en je kunt alles destructief bekritiseren. Dat wat overblijft, is de waarheid.
