Hoofdstuk

3.14

In dit hoofdstuk voer ik wat bewijzen aan voor een platte Aarde.

Platte Aarde

De meeste mensen nemen voor waar aan dat we op een bol leven en op meerdere manieren ons door de ruimte bewegen. Maar dit is eigenlijk een pseudowetenschappelijk idee, om de volgende reden: Niemand kan aantonen dat de mensen aan de andere kant van de wereld eigenlijk ‘op z’n kop’ aan de bol vastgeplakt zitten door de zwaartekracht. Nergens op de wereld kan men dat verschijnsel laten zien in een zo mogelijk kleinere vorm, enkel maar op het ver ‘uitgezoomde’ niveau van de bol. Dus we moeten de ruimtevaartorganisaties op hun blauwe ogen geloven, want zij zijn de enige die het kunnen bevestigen of niet, we kunnen het zelf niet repliceren, om het met eigen ogen te zien. Nu zit NASA bijvoorbeeld vol vrijmetselaars en nazi’s en vanwege hun geschiedenis van leugens, neem ik wat ze verkondigen echt niet serieus. Kijk ook naar de vele ‘foto’s’ van Aarde die er stuk voor stuk anders uitzien, en duidelijk CGI zijn (door computers gegenereerde beelden). In recente ‘foto’s’ van de planeet Pluto, (Afbeelding 1 & 2), hadden de Photoshoppers Pluto, de hond van Mickey Mouse verstopt in het oppervlak. Ze lachen je uit waar je bijstaat.

Een 'foto' van de planeet Pluto Disney's Pluto verstopt in de Nasa-'foto'

Afbeelding 1 & 2

Disney's Pluto verstopt in de Nasa-'foto'

Ook de Maanlandingen waren fake, en zijn door Stanley Kubrick in een studio opgenomen. Het is ook duidelijk aan de houding van Neil Armstrong, die nooit een interview deed, dat ze niet naar de Maan zijn gegaan. In deze video, verklapt hij dat ‘papegaaien de enige zijn die mogen praten, en die vliegen niet zo goed’. En dat er veel te ontdekken is ‘als men de beschermlagen van de waarheid verwijdert’. Veel mensen zijn geneigd om een ander te beoordelen op wat ze zelf niet of wel zouden doen, en gaan er dan ook vanuit, dat zo’n grote organisatie als NASA nooit de boel zo voor de gek zou houden, maar toch is het zo. Op veel oude zogenaamde beelden uit de ruimte zijn luchtbellen te zien, omdat ze het veelal in zwembaden opnamen. Of in zero-gravity vliegtuigen. Ook raketten die zogenaamd de ruimte in gaan, vliegen veelal met een boog het dichtstbijzijnde water in. De lanceringsplatformen zijn ook altijd in de buurt van water. Link. En er is veel videomateriaal te vinden dat astronauten doen alsof ze zweven terwijl het duidelijk te zien is dat ze in een soort harnassen hangen.

Voor degene die hét bewijs wil weten waarom de Copernicaanse theorie niet meer opgaat, moet dit filmpje kijken. Ik zal samenvatten wat de essentie van het bewijs is: 

De natuurkunde voor het einde van de negentiende eeuw, inclusief Maxwells elektrodynamische vergelijkingen, gaat er vanuit dat de ruimte gevuld is met een ether waardoor de elektromagetische golven zich propageren. In 1887 werd het Michelson-Morley experiment gedaan, om te kijken of er een etherwind was rond de Aarde, die zou moeten ontstaan als de Aarde zich door de ether beweegt. Door een lichtbundel te projecteren in de richting van de etherwind, én een lichtbundel te projecteren haaks op de etherwind, en vervolgens de snelheid van het licht te meten in beide richtingen, kon men er achterkomen hoe snel de Aarde bewoog. Het resultaat was dat de snelheid 0 was. Dus in andere woorden: Óf de Aarde stond stil en Copernicus had ongelijk, óf er was geen ether. Albert Einstein ontwikkelde toen de relativiteitstheorie en gooide de ether in de vuilnisbak. En hier is de consensus (een consensus in de wetenschap is geen wetenschap) in onze natuurkunde en astronomie van tegenwoordig nog steeds op gebaseerd. In 1913 deed George Sagnac echter een experiment dat bewees dat de ether wel degelijk bestond, en dus dat de Aarde stilstond en de Copernicaanse theorie én de relativiteitstheorie onjuist waren. 

Wat er vervolgens gebeurt is dat het bewijs van de ether van Sagnac nooit ergens genoemd wordt en dat de hele natuurkundige gemeenschap Einstein vereert als een idool, of een God. En het ergste wat daarbij gebeurt, is dat ze de realiteit met een theorie verwarren. Dus als je vervolgens zegt: “Naar mijn idee zit het zo!”, dan zeggen ze: nee, je begrijpt niet hoe het werkt! Je moet je meer in de theorie verdiepen. Ik kan dan alleen maar zeggen: “Wat begrijp je liever? De realiteit of een theorie? De theorie is niet de realiteit. Maar dit is wat gebeurt als mensen geen contact maken met het onstoffelijke. Juist contact maken met het onstoffelijke naast het stoffelijke, zorgt ervoor dat je de raadsels van het universum kunt oplossen, want de realiteit IS op een bepaalde manier, maar je kunt er vanuit gaan dat het nog niet tot in detail is opgeschreven, dus je kunt eigenlijk alleen naar de zichtbare waarnemingen kijken en de rest is nog onzichtbaar. Als je dan niet vrij kan denken met het subject van ‘jezelf’ in wisselwerking met het nog onzichtbare gedeelte van de objecten in de realiteit, dan ga je te veel waarde hechten aan (materialistische) theorieën, en ga je ze verwarren met de realiteit. Dan wordt het meer een geloof, de theorie is dan de waarheid, en zo is het met de natuurkunde en de astronomie helaas gesteld, al ben ik er van overtuigd dat de omleiding van Einstein een bewust dwaalspoor is om mensen een ‘valse’ werkelijkheid voor te stellen.

Verder bewijs voor een platte Aarde is, dat de Hemel altijd boven is, en de Aarde altijd onder is, of je nu bovenop de Aardbol staat, of er aan de onderkant op z’n kop aan vastgeplakt zit, (Afbeelding 3). Dat mensen werkelijk geloven dat luchtballonnen in Australië, (Afbeelding 4), op z’n kop onder de bol omlaag vliegen, en dat de Eiffeltoren aan de zijkant vastgeplakt zit, (Afbeelding 5), is iets wat ik niet kan begrijpen. Want als je er naar toe reist, dan is de Hemel altijd weer boven. Waarom is de Hemel soms niet onder? Of rechts? Dat zou toch net zo goed kunnen, als we in de ruimte hangen, waar er geen boven en onder is. Maar nee, de Hemel is altijd boven. Waar je ook bent!

Want zwaartekracht is tovenarij Ondertussen in Australië Ondertussen in Parijs

Afbeeldingen 3 t/m 5

De wereld op z'n kop

Als de Maan rond de Aarde draait, dan moet deze constant snelheidswijzigingen ondergaan om de gezamenlijke baan rond de Zon vol te houden. Hetzelfde geldt voor als de Aarde rond de Zon draait, die op z’n beurt zogenaamd rond de galactische kern draait. In dit filmpje wordt het uitgelegd. De absolute snelheid wordt dan genegeerd en er wordt dan gedaan alsof er enkel maar relatieve snelheid is en de hemellichamen precies weten naar welke andere hemellichamen ze moeten luisteren alsof ze er aan vastzitten, en er geen ‘vervuiling’ is van andere hemellichamen die aan een specifiek object trekken. Niet erg geloofwaardig! Als je dan de beelden ziet van de bewegingen die alle hemellichamen zogenaamd maken, dan gaat mijn bullshit-alarm af. Wie bestuurt al die planeten? Zwaartekracht? Het is wonderlijk! Maar eigenlijk gewoon raar! Het lijkt precies zo gemaakt, en nee, niet in een zogenaamde Big Bang, een idee dat ooit geopperd werd door een geestelijke. Maar zeg vooral niet dat het geschapen is, in natuurkundige of astronomische kringen, want het is vloeken in de kerk.

Het bewijs voor de Aardbol is gebaseerd op slechte filosofie, waarin theorie verward wordt met realiteit. Door het gebruik van deze theorie (relativiteit), kunnen we doen alsof er kromming is, die er eigenlijk niet is. We kunnen doen alsof we met een gigantische snelheid door de ruimte vliegen, wat we niet doen. We doen dan alsof de atmosfeer en alle objecten erin zich op dezelfde relatieve coördinaten bevinden, ook als de aarde beweegt, anders is het niet kloppend te maken. De atmosfeer zit dus ook vastgeplakt. Want stijg je met een luchtballon op en blijf je op één plek hangen, dan draait de Aarde echt niet onder je vandaan. Maar als je dan zegt: stel dan voor dat je met een ruimteschip boven de maan hangt, waar geen atmosfeer is, draait de maan dan onder je vandaan met ongeveer 1 kilometer per seconde (want dat is de zogenaamde snelheid van de maan)? Dan hebben ze geen antwoord! Het invalideert in ieder geval het argument dat de meedraaiende Aardatmosfeer verantwoordelijk is voor het zogenaamde meedraaien van de ballon met de beweging van de Aarde.

Ook een projectiel die je afvuurt naar het Westen, reikt niet verder dan een projectiel die je naar het Oosten afvuurt. Dus zogenaamd omdat de atmosfeer perfect meedraait met de Aarde, inclusief alle objecten erin. En dat zonder container, want de overgang van de atmosfeer naar het vacuüm van de ruimte, is gewoon open. Yeah right! En als alles perfect meedraait met de Aarde, waarom zien we wolken dan bewegen? Is alles in beweging en is niks in rust? Waarom kunnen we hier op Aarde dan absolute rust ervaren? Omdat de beweging zo perfect is, dat we het niet voelen, zegt men. Maar God is echt uitgesloten hoor! Wat een onzin weer!

Verder geloof ik niet dat vliegtuigen terwijl ze rond de Aarde vliegen, iedere zoveel kilometer naar beneden moeten bijsturen, om op dezelfde hoogte te blijven. Dat is belachelijk. Nee, ze vliegen gewoon over een recht oppervlak. Sterker nog, in het document (pagina 7) dat ze zelf gebruiken staat beschreven dat het model dat ze gebruiken voor de berekeningen een platte stilstaande versie van de Aarde is. Ook de vliegroutes op het zuidelijk halfrond zijn ‘apart’ te noemen. Ze maken vaak tussenstops op het noordelijk halfrond. Wat op de kaart van de platte Aarde prima te begrijpen is. Maar op de bal-Aarde nergens op slaat. Ook bruggen worden nooit gemaakt rekening houdende met de kromming van de Aarde. Die zijn ook gewoon recht. En we kunnen zo nog wel even doorgaan! Eigenlijk weten we allemaal dat de Aarde plat is, maar we doen alsof als we over het platte oppervlak rijden of vliegen, dat het er in het echt als cirkelen rond de bol uitziet. Als een soort virtuele werkelijkheid. Het is bizar! 

Hetzelfde geldt voor duikboten: Afbeelding 6. Die hoeven ook niet elke zoveel meter hun neus naar beneden te dippen, om op gelijke diepte te blijven varen. En als er kromming zou zijn, wat is dan het nut van vuurtorens? Die zie je hoe dan ook van kilometers afstand, terwijl ze al lang onder de horizon verdwenen zouden moeten zijn, door de kromming van de Aarde. Ook treinrails die kilometers ver over het land gelegd worden of kanalen, houden geen rekening met kromming van de Aarde. Sommige mensen zeggen dat dat komt doordat de kromming verwaarloosbaar is, maar dat is niet waar. Voor een rails van 50 kilometer, is er bijna 200 meter hoogteverschil voor de kromming nodig. Daar wordt absoluut geen rekening mee gehouden in de realiteit. Verder is de skyline van Chicago zichtbaar vanaf de andere kant van Lake Michigan, een afstand van 100 kilometer ver: Afbeelding 7. Op het weerbericht wordt dan gezegd dat het een luchtspiegeling is, maar de skyline van Chicago is niet het enige voorbeeld dat er is: Ook de skylines van Philadelphia en New York zijn vanaf 200 kilometer ver te zien! Onmogelijk, als de Aarde een bal is met een omtrek van 40.000 kilometer. En zo zijn er nog veel meer voorbeelden gedocumenteerd. Er is gewoon geen kromming. Afbeelding 8.

Duikboten Chicago Skyline Foto van grootte hoogte

Afbeeldingen 6 t/m 8

Er is echt geen kromming

Waar ik eerder in dit hoofdstuk de experimenten van Michelson-Morley en Sagnac aanhaalde die bewijzen dat de Aarde stilstaat, wil ik ook het experiment van heliocentrist Airy aanhalen, waarbij onbedoeld aangetoond wordt dat de sterren rond de stilstaande Aarde draaien, en dat het niet de Aarde is die draait. Hier een goede uitleg van het experiment en waarom we de genoemde conclusie kunnen trekken. Deze link is een automatische vertaling. Het originele artikel in het Engels vind je hier.

De zon die ‘ondergaat’ gaat niet onder, maar verdwijnt simpelweg in de verte. Kijk deze video en het wordt duidelijk! Ook hoe perspectief werkt. Want ook bij een platte aarde zul je zien dat er delen aan de onderkant van objecten uit het zicht zullen verdwijnen, waardoor het lijkt dat ze achter een kromming verdwijnen. Maar niets is minder waar. Want als je op het betreffende object inzoomt, kun je het weer volledig in beeld krijgen. En er zijn natuurlijk grenzen aan de zoomlens die je gebruikt en aan je ogen. Deze video is de beste demonstratie van hoe de hemellichamen werken op een platte aarde. Duidelijk is te zien dat ze allen zoals wij ze in de lucht boven ons zien, projecties zijn en ze voor iedereen, waar je je ook bevindt, op een andere plaats geprojecteerd zijn, natuurlijk altijd binnen de horizongrenzen van waar je je bevindt. Dit soort filmpjes lossen op een intelligente manier de bezwaren op waar balgelovers mee zijn gekomen na het inspecteren van de platte aarde informatie. Hier een opname van grote hoogte. Misschien is het dan voor u beter voor te stellen.

Als laatste punt, vindt water altijd een vlak niveau, dus als men dan zegt dat het rond de tollende bal is vastgeplakt, en het blijkbaar precies met de kromming mee kromt (Afbeelding 9), dan roept dat bij mij toch ongeloof op. Bovendien, als we met zoveel kilometers per uur door de ‘ruimte’ tollen, waarom vliegt er dan niks af? (Afbeelding 10). “Zwaartekracht…” is altijd weer het antwoord! Maar dat zegt niks over waarom de dingen zich zo gedragen als dat ze gedragen. Want soms plakt de zwaartekracht dingen vast; soms laat het bollen met een vaste snelheid zogenaamd om elkaar heen bewegen in een perfect voorspelbare baan; soms kun je er echter aan ontsnappen (kijk naar vogels); en soms trekt het kleinere object juist aan het grotere object (logisch!), zoals bij het tij, wanneer de Maan aan water op Aarde trekt, maar alleen als het zout water is! Yeah, right! En soms vormt de zwaartekracht nevels. En soms wordt iets “uit elkaar gerukt door zwaartekracht!” (dat hoorde ik laatst in een video over de ruimte, die zoals gewoonlijk alleen maar CGI (door computers gegenereerde beelden) bevatte). Maar dat is weer in een andere ‘levensfase’ van zo’n object in de ruimte.

Water vindt altijd een vlak niveau Dit doet water op een tollende bal

Afbeelding 9 & 10

Het gedrag van water

Dus het blijkt maar weer, dat er veel over dit onderwerp is te leren en te zeggen. En ik heb nog maar een klein gedeelte aangeraakt. En als de autoriteiten hier over liegen, waar liegen ze dan nog meer over? Met behulp van een enorm groot aantal overgenomen mensen die onder alle lagen van de bevolking geïnfiltreerd zijn, kunnen de heersende machten heel makkelijk de gedachtes controleren van de levende zielen hier op Aarde, dus niet iedereen hoeft op de hoogte te zijn dat er gelogen wordt. De leugen is op ieder niveau weer anders. Desinformatie en leugens komen niet alleen voor bij organisaties als NASA, maar ook in de gewone bevolking, waar de overgenomen mens keihard meedoet met de leugens en het beïnvloeden van de mensen om hem/haar heen. Ook in de reacties onder video’s reageren veel mensen die overgenomen zijn, die de leugens hooghouden en bekrachtigen! Dus wees je hier heel goed bewust van. De samenzwering is enorm, en dient om God te verbergen. Het geeft je uiteindelijk de maximale uitdaging om je verder te ontwikkelen. En één stap daarvan is afdalen in het materiële, waarvoor je een eenzijdig materieel beeld van de Kosmos moet hooghouden, dat niet in balans is, een beeld waarin God niet bestaat, dat alles toeval is, en dat we overgeleverd zijn aan de krachten der natuur! Maar niets is minder waar. De wereld is vol betekenis, als je leert om naast het materiële ook een spirituele component te zien. Dat is een gebalanceerd beeld, en de échte middenweg.


Wat meer leesmateriaal

Voor meer bewijs, lees de boeken van Eric Dubay. Die paar bewijzen die de heliocentristen denken te hebben vallen in het niet bij de massieve hoeveelheid bewijs die er voor een platte Aarde is. Once you go flat, you never go back!

The Flat Earth Conspiracy
The Atlantean Conspiracy
200 Proofs the Earth is not a Spinning Ball

deel dit hoofdstuk:

Spring naar
een andere pagina:

Deel 1: 1984-2017

Deel 1

1984—2017

Een kort overzicht van mijn jeugd, hoe mijn behandeling voor zware angst- en identiteitsproblematiek helemaal misgaat, en hoe ik deal met de rampzalige gevolgen.

Deel 2: 2018-2023

Deel 2

2018—2023

Hoe ik informatie ontdek over entiteiten die lichamen overnemen en hoe deze entiteiten uiteindelijk de aanval op mij en m’n omgeving openen.

Deel 3: diverse onderwerpen

Deel 3

diverse onderwerpen

Hoe ik mijn ervaringen in therapie kan verklaren, welke andere dingen ik in m’n zoektocht naar waarheid ontdekt heb en mijn opinie over andere zaken.

Artikelen

Artikelen

2020—2024

Een deel van de artikelen die ik in de loop van de tijd heb geschreven. Sommige staan offline nu, maar zijn opnieuw verschenen in de drie delen van mijn verhaal.